بی نیازی و سیر شدن از لذایذ چیزی خوبی است. ولی اکثریت مردم نمی فهمند که بی نیازی چه هست. می خواهی بفهمی که بی نیازی واقعی چه هست؟ امام علی (ع) در حکمت ٩۲۲ نهج البلاغه فرمودند: "برای ما کافی است دارایی و سلطنت به صورت قناعت باشد."

خوب معلوم است که قناعت (کفایت کردن بر آنچه که دارد و هست) برای ما بهترین سجایاست. چرا که اموال دنیا انسان را قانع و سیر نمی کند, و آن چه که انسان را قانع می کند و سیر می سازد فعلا قناعت است. کلمه فعلا را آوردم برای اینکه بفهمیم که اموال دنیا که محدود است, (هر جند بسیار زیاد باشد, باز هم محدود است)انسان را سیر و بی نیاز نمی کند. و انسان طبیعتا درست و بسیار خوب است که با این اموال و لذت های محدود در دنیا سیر نمی شود, و هم جای تعجب نیست. چون انسان نه برای این دنیا خلق شده است, بلکه برای بقا جاودانه زندگی کردن در بهشت آفریده شده است. امامان فرمودند که ما برای بقا (چاودانگی) آفریده شده ایم, نه برای فنا (محدودیت زندگی کردن در دنیا))." پس خود سرشت انسان است که در این دنیا سیر نمی شود جون که دنیا خانه واقعی انسان نیست! فعلا که در دنیا داریم زندگی می کنیم فعلا قناعت برای ما باشد. و اگر رفتیو به خانه واقعی قناعت را از دست بدهیم و طبق سرشت مان زندگی کنیم!

 خوب, می خواهی سیر بشی؟ بی نیاز باشی؟ فعلا نمی توانی! ولی راهی هست, برو خانه واقعی تو!